Bye Bye UMass.. - Reisverslag uit Amherst Center, Verenigde Staten van Noralie Weusthuis - WaarBenJij.nu Bye Bye UMass.. - Reisverslag uit Amherst Center, Verenigde Staten van Noralie Weusthuis - WaarBenJij.nu

Bye Bye UMass..

Door: Noralie Weusthuis

Blijf op de hoogte en volg Noralie

11 Mei 2013 | Verenigde Staten, Amherst Center

Hi allemaal!

6 april heb ik mijn laatste blogje geschreven. Ik heb eigenlijk nu al een vaaaaag idee wat er in die tijd allemaal gebeurd is. Alleen het laatste gedeelte, de afgelopen 2 weken, kan ik me nog goed herinneren.. (oja wat ik wel goed herinner, is dat het de afgelopen 3 weken ongeveer zomer is geweest. Het was elke dag wel rond de 23 graden en zonnetje :))

Zoals de titel luidt, heb ik afgelopen donderdag (en eigenlijk de dagen ervoor al) afscheid moeten nemen van iedereen en alles op UMass.. :( Ik heb heel veel geluk gehad want deze week was eigenlijk 'final exam week', maar door mijn klassenkeuze had ik geen 1 final exam, moest ik alleen nog maar 1 essay schrijven voor English Writing! Dus, was ik die week daarvoor op woensdag al klaar.. Kon ik lekker chillen in de zon, de laatste dingen doen die ik moest doen, genieten, en alles :) Een weekje extra vakantie zegmaar! Op school heb ik het heel goed afgesloten, ik heb in drie klassen een A gehaald en in twee klassen een A-!

Als afscheid voor iedereen wilde ik het wel een beetje speciaal doen. Ik heb voor het hele team van die kleine kaartjes gemaakt met een persoonlijke boodschap en op de achterkant 'Wish you the best of luck' en 'Roll Umass' geschreven, vond ik opzich wel lief van mezelf? Ook heb ik voor mijn coach en betere vrienden een brief geschreven.. Waar ze wel heel emotioneel van werden haha. Ik ben, echt heel gek, helemaal niet zo heel emotioneel geweest (ik ben een steen! dat is wel wat anders dan normaal)! Ik denk dat het komt doordat ik best wel veel emoties al heb geuit in de brieven en persoonlijke boodschappen, al eerder in het semester (ik wist al dat dit zou komen), en door alle afleiding die er telkens is.. Ik werd eigenlijk meer een professional in doei zeggen! Ik denk alleen dat ik de klap nog wel krijg als ik straks echt thuis ben..

Verder heb ik de afgelopen week best veel smsjes gekregen van de mensen die me nog wilden zien voordat ik wegging (paar x uiteten geweest, icecream gehaald, samen gegeten in de dining hall), dat was wel heel leuk :)

Nou laten we maar even terug in de tijd gaan. Ik zat namelijk te denken, als ik straks ouder ben en weer in mijn reisdagboek terugkijk wil ik natuurlijk wel ook het laatste gedeelte kunnen lezen :) Ik was volgens mij gebleven dat we eindelijk ons eerste toernooi zouden hebben! Dat toernooi hebben we heel goed gespeeld! Helaas, die maandag, begon er ineens iets heel erg pijn te doen! Ik probeerde die dinsdag nog te spelen (want mama zegt dat het normaal wel altijd overgaat ;)) maar het kon écht niet en toen ben ik naar de training room gegaan en wat bleek; ik had achilles tendinitis (achilleespeesonsteking). Dat was wel heel kut, die weken daarna hadden we namelijk ongeveer 2 toernooidagen en ik heb voor 3 weken niet kunnen hockeyen.. En elke ochtend moest ik wel op de training zijn en daarna zelfs nog voor 1 uur in de trainingroom voor een soort van 'fysiotherapie'.

Verder, hebben we nog een high school tournament moeten organizeren (vondt plaats op UMass), hebben we nog een ander toernooi gespeeld (ging niet echt top) en hebben we ons hockeyavontuur afgesloten met een laatste toernooi op Boston College (yes, toen kon ik gelukkig wel spelen)! Dat was echt een topdagje, het was heeeerljk weer, tussen de wedstrijden in lekker gekletst en de dag geeindigd met een BBQ. Die BBQ was de laatste keer dat we echt compleet samen met het team waren en daarom wilde ik ook het paar klompen geven dat papa en mama hadden meegenomen toen ze hier kwamen. Ik had namelijk een leuk idee, 1 klomp voor in mijn coaches kantoor en 1 klomp voor in de kleedkamer! Toen zij aankwamen met een cake voor mij met 'Good luck Nor', werd ik wel emo, heb ik mijn cadeau gegeven en een mini speech gehouden (huilend-praten).

Oja btw, ik vind het wel kut dat ik er niet bij kon zijn op de laatste Queensday! Alle foto's die mensen posten op facebook etc, maakte me wel heel jaloers. Hopelijk heeft iedereen het leuk gehad! Naar het koningslied heb ik wel geluisterd, moest echt hardop lachen hoe dom dat eigenlijk is..

Ook is hier nog het drama van de Boston Marathon geweest.. Dat had een hele grote impact op iedereen hier. Ik was op dat moment bezig met mijn 3 uur lange Pokémon monopoly (ja, we hebben het uitgespeeld!) en iedereen met wie ik was probeerde contact te zoeken met vrienden of familie die daar waren. Bijna iedereen had wel iemand die ze kenden die op de plek had kunnen zijn! Ook was onze athletic doctor aan het werk dichtbij de finish line. Hij heeft daar mensen geholpen die geraakt waren door de bom en doordat hij het van heel dichtbij heeft meegemaakt, heeft hij zijn verhaal verteld in 1 van de klaslokalen (ben ik naartoe geweest). Dat was wel heel erg bijzonder.. Gelukkig zijn de daders gepakt! Ze hadden ook nog een fout gemaakt op de tv; in plaats van Umass Dartmouth werd er Umass Amherst gezegd. Het ging over dat de school gesloten was en alles, maar wij zitten zegmaar 2 uur van Boston af en Umass Dartmouth is heel dichtbij Boston. Dus, wel even een groot mistverstandje..

Als laatste heb ik nog even een heel erg Amerikaans verhaal wat ik heb meegemaakt.. Ik was afgelopen dinsdag op een klein huisfeestje van vrienden van mij, was heel gezellig. Maar, ineens stond er een kerel op het dak van dat huis, met een fiets, en was van plan om van het dak af te fietsen (hij was dronken).. We probeerden hem nog te stoppen, ik ben zelfs nog naar boven gerend maar de ramen waren veel te klein, we hebben eigenlijk heel veel gedaan om hem te stoppen maar hij was zo dronken dat hij uiteindelijk (toen wij dachten dat hij het niet meer ging doen) van het dak is afgefietst en op de grond is geland. Hij had wel verlamd ofzo kunnen zijn, dus eigenlijk heeft hij geluk gehad. Hij viel ongeveer 1 meter van mij vandaan en dat was dus wel heel erg schrikken. Ambulance gebeld enzo en uiteindelijk had hij zijn rib en pols gebroken, zijn long was doorboord, een hersenschudding en een glip in zijn hoofd..
Echt een hel en heel eng om van dichtbij mee te maken. Gelukkig hielp iedereen goed mee... De jongen op het dak was zo dronken en hij had wel vaker van zulke gekke dingen gedaan. Ik had geluk gehad dat ik net was weggelopen want ik stond in het gebied waar hij zou vallen (om hem te stoppen)..

Nu ben ik dus weer bij Alyssa (meisje uit mijn team) in huis, waar ik eigenlijk de afgelopen tijd voordat ik ging vliegen of voordat ik weer naar school ging verbleven ben! We noemen het voor mij een 'uitrust station', kan ik even bijkomen van alles en er dan weer tegenaan haha. Gisteren zijn we naar Boston geweest en hebben we een 'Duck tour' gedaan. Dat is een boot & een bus in 1 en dan rijd & vaar je langs de speciale plekken in Boston. Wel leuk, alleen de man praatte met een Boston accent en super snel. Ook had ik de Freedom Trail al gelopen en veel plekken kwamen wel overeen. Maarja, het was 26 graden dus wij zaten zeker niet te klagen. Daarna hebben we Jo afgezet op het vliegveld (zij vloog gisteren terug naar Chili) en zijn we weer naar huis gegaan!

Vannacht heb ik 12 uur geslapen, ik voel me beetje ziekjes (verkouden, hoofdpijn), dus dat was wel even goed denk ik! Vanavond vliegen Rebekka, Jen en ik naar Ijsland!! We vertrekken om half 10 's avonds en landen de volgende dag om half 7 's ochtends.. Het is maar een 5 urige vliegreis dus dat zou dan de slaap van de nacht moeten worden (wss lukt dat niet echt..). Rebekka heeft echt super super super veel zin in om ons alles te laten zien haha, zo schattig. We verblijven bij haar thuis in Reykjavik, de hoofdstad voor 4 daagjes! Ze heeft de tour al helemaal uitgepland dus dat is wel chill! Een grappig feit trouwens over Ijsland. Omdat Ijsland heel klein is en iedereen die daar nu leeft voort is gekomen uit 7 generaties terug, iemand heeft een App ontwikkelt waar je kunt zien of de persoon met wie je praat een dichtbije familielid is of hoe je verbonden bent met die persoon. En ze gebruiken dat ook echt!!!

We verblijven in Ijsland tot de 16e, dan vliegen we naar onze andere vriendin Moa (Rebekka gaat ook mee)! Zij woont in Uppsala, wel grote stad en niet zover van Stockholm. Dus, dat wordt ook wel echt helemaal top :) Al heel veel zin in. Dan de 20ste vlieg ik naar huis en kom ik 's avonds aan rond half 9!

Sorry voor mijn slechte Nederlands, ik weet het ik weet het.. Het komt allemaal wel weer goed als ik hier weer een tijdje langer ben

Alles samen, ik heb echt een top jaar gehad :) Ik ben zo blij dat ik dit heb gedaan, zoveel mooie ervaringen en zoveel verschillende mensen ontmoet! En ik ben er denk ik ook wel echt sterker van geworden! Toen ik mijn kamer aan het schoonmaken was afgelopen week en de foto's van de muur afhaalde had ik echt het gevoel dat het nog maar een maand geleden was dat ik ze aan het ophangen was! Het ging zo snel!

Waarschijnlijk schrijf ik nog 1 blog over Ijsland & Zweden, maar dat zullen we nog wel eventjes zien! Bedankt voor het lezen en volgen van mijn blog en ik zie jullie heeeeeeel gauw! Over 9 daagjes ben ik weer in Hollandia

Dikke kusjes!



Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Amherst Center

Noralie

Actief sinds 21 Maart 2012
Verslag gelezen: 2467
Totaal aantal bezoekers 24528

Voorgaande reizen:

30 Januari 2015 - 20 Juli 2015

Stage in Zuid-Afrika!

05 Augustus 2012 - 20 Mei 2013

University College and field hockey

Landen bezocht: